بر اولیا وانبیای الهی درود می فرستم وازخدای خود شاکرم که برمن این توفیق کرامت عطا نمود تا اینکه درباره یکی از آیین های با شکوه با نام هفته اولیا و مربیان که هدف  آن تعلیم و تربیت صحیح فرزندان با استفاده از تبادل افکار وتشریک مساعی اولیا واصحاب آموزش و پرورش است سخن بگویم.سخن خود را با کلام خدا آغاز می کنم که بهین کلام است.

یسبح لله ما فی السماوات وما فی الارض الملک القدوس العزیز الحکیم.هو الذی بعث فی الامیین رسولان  من هم یتلو علیهم آیاته ویزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمه 

بحث هفته پیوند اولیا و مربیان در جهت تعلیم و تربیت درست و رشد وبرداشتن موانع آموزشی ورشد آنان جدا پدیده میمونی است.چرا که تربیت صحیح فرزندان و پرورش استعداد های نهفته در وجود آنان بدون مشارکت اولیا نامقدور بوده ومشکلات اساسی را به بار می آورد.اصولا دربحث از تعلیم و تربیت که در آموزش نوین  با عنوان آموزش و پرورش  از آن تعبیر می شود محور ومدار بحث بر تربیت است.تربیت صحیح که باید با آموزش صحیح همراه وهمگام شود.با توجه به اینکه جامعه ما جامعه دینی است نه جامعه لائیک لذا بحث ما نیز بر اساس تربیت وآموزش درجوامع دینی خواهد بود.البته چون در دوره فرهنگ گذار هستیم یعنی فرهنگ تحول وگذار از سنت به مدرنیته مآلا چشمزدی نیز به تعلیم و تربیت در جوامع غربی واروپایی خواهیم داشت که با بحث ما پیوندی ناگسستنی دارد.